zawikłać — dk I, zawikłaćam, zawikłaćasz, zawikłaćają, zawikłaćaj, zawikłaćał, zawikłaćany «uczynić trudnym do rozwiązania, do załatwienia; skomplikować, zagmatwać, zaciemnić» Zawikłać interesy, sprawy. Zawikłana historia. zawikłać się «zostać uwikłanym,… … Słownik języka polskiego
zawikłać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, zawikłaćam, zawikłaća, zawikłaćają, zawikłaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uczynić zawiłym, skomplikowanym, trudnym do zrozumienia, rozwiązania, realizacji, załatwienia;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zakałapućkać — dk I, zakałapućkaćam, zakałapućkaćasz, zakałapućkaćają, zakałapućkaćaj, zakałapućkaćał, zakałapućkaćany pot. «zagmatwać, zaplątać» Zakałapućkała sobie życie. zakałapućkać się «zagmatwać się, zawikłać się w czymś» Zakałapućkać się w dyskusji … Słownik języka polskiego
za- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki od innych czasowników, nadający im następujące znaczenia» a) «osiągnięcie skutku czynności, rezultatu (też częściowego), wyczerpanie zakresu, dojście do największego nasilenia czynności, stanu, np. zabić,… … Słownik języka polskiego
zagmatwać — dk I, zagmatwaćam, zagmatwaćasz, zagmatwaćają, zagmatwaćaj, zagmatwaćał, zagmatwaćany «uczynić coś niejasnym, niewyraźnym; zawikłać, zamącić» Zagmatwać jakąś sprawę. zagmatwać się 1. «stać się niejasnym, niewyraźnym, zawiłym» Sprawy się… … Słownik języka polskiego
